Yılmaz Karabıyık

Konfederasyonların, bunlara bağlı sendikaların varlık sebebi nedir? Özel sektör ya da hükümetlere karşı, işçi ve memurun hakkını savunmak için kurulan oluşumlardır değil mi? Ama her sendika, her konfederasyonun varlık amacı bu değildir… Kimi sendikalara, bu sendikaların bağlı bulundukları konfederasyonlara “Sarı sendika” denir… “Sarı sendika”lar, örgütlü bir mücadele ile işçilerin hakkını savunmak için değil, diğer sendikaların örgütlü mücadelesini parçalamak için vardır. Örgütlü mücadeleyi siyasete bulaştırırlar, iktidarlara, işverenlere yakın olurlar. İşçiyi azla yetindirirler… Ayakta uyuturlar…

***

Bir de bu olayın farklı versiyonu varmış! Sağ olsun Türk-İş gibi bir konfederasyonun genel başkanı olan Ergün Atalay, bize bunu gösterdi!

Kriz… Ekonomik kriz, toplumsal kriz, yönetimsel kriz, siyasi kriz…

Krizler ülkesi olduk günden güne…

Sattık, yenisini yapmadık; üretmedik tükettik, vergiye boğulduk…

İster “çatlak” deyin, ister başka bir şey ama bugün yaptığı hareketten dolayı MHP İzmit Belediye Meclis Üyesi Ayhan Arpacı, bir tebriki hak etti.

Çıktı, İzmit’in yararına gördüğü bir konuda AKP ve MHP grubunun kararının dışına çıktı…

CHP’li İzmit Belediye Başkanı Fatma Kaplan Hürriyet’in kreşlerle ilgili önergesinin AKP ve MHP grubu tarafından komisyona gönderilmesi yönündeki kararına uymadı. Son aşamada çekimser kalsa da İzmit’i siyasetin üstünde tutması güzeldi.

Ekmek parası için farklı kentlerden göç alan kozmopolittik bir şehirdir Kocaeli…

Sanayi kenti olmasından sebep iş olanakları pek çok şehre göre daha fazladır, bu nedenle farklı yapılarda, gelir düzeylerinde insanları barındırır bünyesinde…

Ancak en pahalı şehirlerden de biridir aynı zamanda. Çeşmeden akan suyu içilebilirdir, belki de bu nedenle diğer pek çok şehre göre, daha yüksek fiyata tüketir Kocaelililer suyu…

Milliyetçi Hareket Partisi’nde lidere sadakat vardır… Ancak bu partiye gönül veren her bireyin de kendi öz iradesi, düşüncesi, savunduğu doğrular, zıt olduğu ideolojiler mevcut. MHP, MHP’den kopanların “Ülkücülük” vasfını yitirdiğini savunuyor, MHP’den kopanlar ise “Ülkücü” oldukları için bu partiden ayrıldıklarını dile getiriyor.

Hangi pencereden baktıklarına bağlı tabii…

Adalet ve Kalkınma Partisi, malumunuz Milli Görüş’ün içinden gömlek değiştirerek doğan; İYİ Parti ise gömleğin değiştiğini savunup MHP’den ayrılanların kurduğu, kendini merkezde tanımlayan bir parti…

AKP’li Belediye Başkanı Faruk Özlü tarafından yönetilen Düzce’de, yaşanan sel felaketi sonrası; farklı illerden, farklı partilere mensup belediye başkanları tarafından bölgeye iş makineleri gönderildi malumunuz… Yaraları birlikte sarmak adına tüm Türkiye birlik oldu. Kocaeli Büyükşehir Belediyesi ve İzmit Belediyesi de bu anlamda üzerlerine düşeni yaptı…

Her iki belediyeden de Düzce’ye iş makinesi desteği sağlandı.

Ama gelin görün ki her iki belediye de verdikleri bu desteği, gözümüzün içine sokup duruyor.

AKP İl Gençlik Kolları Başkanı Emre Kahraman ile toplasan iki defa sohbetim oldu… Daha önce gazeteyi ziyarete geldiğinde keyifli bir sohbette bulunmuştuk. Sonrasında ise Büyükşehir Belediye Meclisi’nin haziran ayı toplantısı çıkışında denk gelmiştik. Sadece bir defa sohbet etmiş olmamıza rağmen çok sıcak bir tavır içindeydi bana karşı. Sarıldı, hal hatır sordu, sohbet ettik, sonra ayrıldı…

Koltuk sahibi olanlar, muhalif çizgideki gazetelere pek gitmez, onlara pek yaklaşmak istemez. En azından topluma açık yerlerde. Partisinden çekinirler çünkü…

Emre’nin bu tavrı açıkça hoşuma gitti, kimi tabularımı yıkmama da sebep oldu.

Kocaeli Büyükşehir Belediyesinde uzun yıllar Genel Sekreterlik görevinde bulunduktan sonra Bilecik Valisi olarak atanan ve 1,5 yıl kadar süren valilik görevinin ardından 31 Mart yerel seçimlerinde AKP’den Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkan adayı gösterilen Doç. Dr. Tahir Büyükakın, 4 aydır başkanlık koltuğunda oturuyor…

Büyükakın’da fark ettiğim, partisine zıt görüşteki insanlarla da diyalog kuruyor olması. Her ne kadar tabandan gelen tepkiler sonrası bazı konularda geri adım atmak durumunda kalmış olsa da şahsi olarak bu özelliği var Büyükakın’ın…

Karşısındakini dinleyen bir isim…

Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu Diyanet İşleri Başkanlığı, açık bir şekilde Atatürk’ü, onun bizlere armağanı olan milli bayramları yok saymaya; şehitlerin kanlarıyla yazılan destanlar arasında ayrımcılık yapmaya devam ediyor…

Cuma hutbelerinde yıllardır; 10 Kasım yok, 19 Mayıs yok, 23 Nisan yok, 29 Ekim yok, 30 Ağustos yok…

10 Kasım 1938’de ölümsüzlüğe uğurladığımız Ata’yı cuma hutbelerinde anlatmayı, onun ruhuna bir Fatiha okutmayı çok gören Diyanet, yüz binlerce şehit vererek vatanı düşmandan temizlediğimiz Kurtuluş Mücadelesi sonrası ilan edilen milli bayramları görmezden gelirken; yakın tarihimizde yaşanan ve 251 vatandaşımızı şehit verdiğimiz hain darbe girişiminin yıl dönümü olan 15 Temmuz’u ise es geçmiyor…

24 Haziran seçimleri öncesinde başlayan ve sonrasında daha da alevlenen ekonomik kriz, vatandaşın belini büktü, firmaları konkordato ilanına ya da iflasa sürükledi… Ekonomik krizin yanı sıra; siyasetteki kutuplaştırıcı ve sert dil, gerilimi artırdı. Tavanda kullanılan bu dil, tabana yayıldı; insanlar artık “Hain”, “Terörist” kelimesini, siyasi görüşlerindeki ayrımlar nedeniyle birbirlerine kurar oldu.

Bu kutuplaşma bir zamanlar, iktidarın işine yarayabiliyordu ancak artık insanlar bu dilden sıkıldı. Ülkeye hiçbir yararı olmayan, yandaş medyanın dilediği gibi at koşturduğu, iftiraların bininin bir para olduğu bu süreç; evine ekmek götürmekte zorlanan vatandaşın pek umurunda olmamaya başladı. Geçim derdi, seçim derdinin önüne geçti…

Emeklilikte yaşa takılan pek çok vatandaş; yaşadığı mağduriyete rağmen AKP’ye oy vermeye devam ediyordu, muhalefete atılan iftiralara kanıyordu. Lakin, EYT mücadelesi artıp, hükümetten “Türemişler”, “Boş işler” ve benzeri sözler duyunca, erken emeklilik istememelerine rağmen “Erken emeklilik istiyorlar” diye bir algı kurulmaya başlanınca; iktidara ve ona yakın medyaya güvenlerini yitirdiler.

İzmit Kent Merkezi (İKM) Ticari Dayanışma Derneği Başkanı Murat Öztürk’e dün bu köşeden bir çağrıda bulunmuş; Cumhur ittifakının adayı olarak Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanı seçilen AKP’li Tahir Büyükakın ile Millet ittifakının adayı olarak İzmit Belediye Başkanı seçilen CHP’li Fatma Kaplan Hürriyet’i, bu kentin yararına bir araya getirip, Fethiye Caddesi’nde birlikte tur atmaya davet etmiştim.

İzmit’in kaderini değiştirecek bu buluşmaya öncülük etmeye çağırmıştım Öztürk’ü…

Kentin farklı siyasi partilerden olan iki başkanın bir araya gelip, esnafı birlikte dinlemesine ihtiyacı vardı çünkü.

Yerel seçimlerde insanlar oy verirken partiye değil, adaya oy vermeli aslında… Bu kenti iyi bilen, bu kenti sahiplenen, bu kent için güzel düşünceleri olan insanları seçmeli. Vizyonu olan, becerisi olan adayları tercih etmeli.

Ama öyle olmuyor… Özellikle de ülkemizde yaşanan kutuplaşma, buna müsaade etmiyor. İnsanlar, futbol takımı tutar gibi parti tutuyor. Ya da partilere kızıp, adaylara şans vermiyor! Bu da o kentlere, o kentlerde yaşayan vatandaşlara kaybettiriyor.

Kimi illerde büyükşehir belediyesi ve ilçe belediyelerini aynı partiye mensup insanlar kazanıyor ki; bu o kentler için büyük şansızlık.

31 Mart yerel seçimlerinin hemen akabinde, 1 Nisan günü “Artık Çalışınca Olacak!” başlığı altında bir makale kaleme almıştım…

CHP’li Fatma Kaplan Hürriyet’in, İzmit Belediye Başkanlığı seçimini kazanmasının sadece İzmit’e değil, tüm Kocaeli’ye yararının olacağını; İzmit’in bundan böyle CHP’nin Kocaeli’deki vitrini, AKP’nin ise itici gücü olacağını dile getirmiştim…

Çünkü ilimizde yıllar sonra AKP dışında bir parti, belediye kazanmıştı ve bu belediye; Kocaeli’nin kalbi olan İzmit’ti. Her gün nüfusun büyük bir kısmının gelip gittiği İzmit…

İzmit Belediye Başkanı Fatma Kaplan Hürriyet’in, son belediye meclis toplantısında AKP’li meclis üyelerinin kimi önergelerini okutmamasını doğru bulmadım…

Antidemokratik bir uygulama olmuş…

CHP’nin, Hürriyet’in karşı çıktıklarıyla, savunduklarıyla ters bir durum bu…

Altı üstü bir ilin belediye başkanlığı seçimi…

Ama tüm Türkiye’nin gözü kulağı bu seçimde!

Altı üstü bir ortak canlı yayın, altı üstü iki belediye başkan adayı bir tartışma programına katılacak…

“Ne var yani yaşları dolana kadar bekleseler?”, “Erken emekli olup çift dikiş yapacaklar, dertleri bu”, “Bunlar, AKP’nin zaten karşısında, EYT çözülse de oy vermezler”, “Eli ayağı tutuyorsa emekli olamamak bir mağduriyet mi?” Böyle baktırıyorlar işte konuya… Bu kadar sığ, bu kadar basit…

Düşünün, yıllarca çalışmış, didinmiş, emek vermiş; iş yeri özelleştirilince işsiz kalmış… Ne bileyim iş yeri iflas etmiş, işsiz kalmış… Yani bir şekilde işsiz dolaşan 45-50 yaş ortalamasında hatta daha üzerinde insanları düşünün… İş için gittiği kapılardan geri döndürülüyor. Yaşından dolayı kimse iş vermiyor. Çocuğu var okutması gerek, evi var geçindirmesi gerek… Yani bu insanların yaşaması ve yaşatması gerek. Bulamıyor iş, gündelik sigortasız işlere koşturuyor. Sigortalı olsa ayrı bir dert, olmasa ayrı bir der… Sigortası olmadığı için sağlıkla ilgili problemlerinde para ödemek zorunda kalıyor, sigortası olsa da ABO düzenlemesindeki absürtlükten dolayı, prim gün sayısı arttıkça bağlanacak emekli maaşı düşüyor.

Hali hazırda çalışmakta olanların ise kimilerinin sağlık problemleri var, kimileri alacağı kıdem tazminatı ile borçlarını kapatmayı planlıyor.

Sofra…

Bu sıra gazetelerin sayfalarında bol bol boy gösteren sofra…

Bu ülkede fakir insanların varlığından utanmayan yöneticilerin, lütfedip oturmakla övündükleri sofra…

Düşünsenize; prim gün sayınızı dolduruyorsunuz, çalışmaya devam ettikçe, bağlanacak emekli maaşı, 360 günde bir, belirli bir miktar azalıyor…

Neden? Sistem sizi emekli sayıyor çünkü…

Ama aynı sistem, aynı zamanda yaşa takıldığınızı belirtip, sizi emekli etmiyor…

- “İstanbul’da seçim neden iptal oldu?”

- “Çünkü çaldılar!”

“Çünkü çaldılar” öyle mi?

Kocaeli’nin merkezidir, kalbidir İzmit…

Gündelik hayatta, nüfusun aktığı ilçedir…

Buna rağmen İzmit’te maalesef esnaf kan ağlıyor…

31 Mart yerel seçimlerini “Zillet”, “Hain” yaftalamaları, PKK’lı meclis üyesi listesi iddiaları, korsan gazeteler ile Kocaeli’de noktaladık. Ve ortaya skoru değiştiren bir sonuç çıktı. Yıllardır 13-0’ın rehavetine kapılan AKP, şehrin kalbi olan İzmit’i CHP’ye kaptırdı.

İzmit bu kentin kalbi, vitrini… Kocaeli nüfusunun önemli bir kısmı, günlük hayatında İzmit ile bir şekilde temas halinde. Bu nedenle bunun AKP için de CHP için de Kocaeli genelinde dezavantajları ve avantajları söz konusu.

İzmit, iyi yönetilirse İzmit Belediye Başkanı Fatma Kaplan Hürriyet, İzmit’e katma değer katar ise CHP, bu vitrini iyi kullanmış olacak, önümüzdeki yerel seçimlere hatta genel seçimlere daha iddialı girebilecek… Bu AKP için bir dezavantaj… Tabii AKP de bu dezavantajı görüp, uyumlu bir çalışma içine girip İzmit’in yararına olacak konulara köstek olmak yerine destek olur, diğer ilçelerin AKP’li başkanları da İzmit ile yarışırsa önümüzdeki seçimlerde şans eşitlenecek…

“Biz-siz” olduk… Ayrıştık…

Bir araya gelip iki muhabbetin belini kıracağımıza siyaset üzerinden birbirimizi kırar olduk… Dertlerimiz aynı dert, tasamız aynı tasa; bayrağımız aynı bayrak, şehidimiz aynı şehit, vatanımız aynı vatan ama ayrı düştük, kutuplaştık, zıt olduk…

Yanlışı gördük, bizdense kör olduk; sizdense karşı durduk…

Bu millet, Habur’u gördü, teröristlerin ayağına hakim, savcı gönderildiğine şahit oldu… Yine bu millet Diyarbakır’da PKK terör örgütünün ele başı, bebek katili Abdullah Öcalan’ın mektubunun okunduğu alanı gördü, açılan pankartları, Öcalan posterlerini gördü, iktidara yakın medya ile FETÖ medyasının “Coşkulu kalabalık”, “Tarihi gün” manşetlerini gördü…

Dolmabahçe’deki mutabakatı gördü…

Oslo’yu gördü…

Adalet ve Kalkınma Partisi Grup Başkanvekili Muhammet Emin Akbaşoğlu’nun muhtarlarla gerçekleştirdiği bir programda yaptığı “Çay simit hesabı” sosyal medyanın gündemi oldu dünden bu yana…

Bugüne kadar sendikaların, muhalefetin iktidarı eleştirmek için yaptığı çay ve simit hesabını, bu kez iktidar mensubu bir isim yaptı.

Tabii ki amacı özeleştiri değildi! Vatandaşın çay ve simide mahkum bir şekilde geçinebileceğini anlatıyordu Akbaşoğlu…