Tombul Tavuk

Kitabı neden sevdim diye tekrar düşündün şimdi üzerine yazmaya başlarken. Çok naif ve çok anaç bir tavuk var kitapta ama bundan başka türlü bir yanı çekti beni okumaya. Bir cümle geçiyor ve o cümle çok fazla şey anlatıyordu. O cümleyi kuran da tüm terk edilmişler için çabalayan biri ve hepsini kucaklayacak kadar kalbi büyük. Evet evet tombul tavuk o. Nasıl telaşlı, nasıl güzel ve nasıl şefkatli. Gülerken bir taraftan saygı duyuyorum kendisine. Çünkü biliyorum böyleleri var hayatta ve dünya en çok onların hatrına dönüyor. Emma Levey’in yazıp resimlediği kitabı Türkçe’ye Sima Özkan çeviriyor ve Beta Kids basımını üstleniyor.

Mizahı oldukça güzel bir şekilde kullanan yazar, hem resimlerle, hem de sözcükleriyle bağlıyor okuru kendine. Civcivleri olsun isteyen tombul bir tavuk için, istediği olmayınca, “Tüm terk edilmiş yumurtaları bulmak için, uzun bir yolculuğa çıkacaktı” diyor yazar. Hal böyle olunca da bizim doğal anaç tavuğumuz olmadık yerlerdeki tüm yumurtaları topluyor ve bunun için neredeyse tüm dünyayı dolaşıyor. Öylesine komik bir telaş içinde ki, resimlere bakarken gülüyoruz ara ara. Sonunda o tüm terk edilmiş yumurtalar için beklemeye koyuluyor ve sonrasında da kocaman bir ailesi oluyor.

Bir yanıyla şefkat ve koruma duygusu, diğer yanıyla da tüm farklılıklara rağmen bir arada yaşama kültürü üzerine düşünmüş yazar belli ki. Birbirinden farklı onlarca yumurtadan çıkan farklı canlılar aynı aileyi nasıl oluştururdu yoksa? Timsahtan, yılanlara, kuşlardan penguenlere dünyanın tüm terk edilmişlerinden kendisine bir aile kuran tombul tavuk güldürdüğü kadar düşündürdü de. Birkaç gündür zihnimde bu geziyor. Hani böyle kimsenin önemsemediği ve hayata bir eksi ile başlayanlar var ya, bir de onlar için çabalayan pelerinsiz kahramanlar. İşte onlar çok saygı duyulası, tıpkı tombul tavuk gibi. Belki de tüm ayrımlaştırmaların, ötekileştirmelerin karşısında bir tavır takındığı için sevdim bu kitabı. Ayrıca tüm ütopik yanına rağmen bir hayali gerçekleştiriyor ve kitapla da olsa o farklılıklarına rağmen birarada yaşama kültürünü canlı kılıyor. Çocuk olma paydasında birleştiriyor hepsini ve bu da hepsini eşit hale getiriyor. Resimleriyle çok şey anlatıyor yazar. Çağrışımlarıyla da çok fazla şeyi konuşmak için aralık sunuyor okuyan olarak bizlere. Güzel, keyifli, mizah yanı güçlü bir okuma için harika bir fırsat diye düşündüm bu kitabı. Ayrıca yazarı ve çizeri aynı olan kitapları hep bir kat daha şanslı sayarım, bu da onlardan birisi. Okul öncesinde veya resimli kitapları seven herkesle çok rahat okunabilecek kitaplardan ayrıca. Son olarak hayattaki tüm olumsuzlukların yanında iyi ki çocuk edebiyatı var ve bu alanın her çocuğun hayatında olmasının da bir hak olduğunu düşünüyorum demek istedim.