En Çok Hangimizi Seviyorsun?

Sam McBratney yazıyor, Anita Jeram resimliyor “En Çok Hangimizi Seviyorsun?” kitabını. Türkçe’ye Olcay Mağden Ünal’ın çevirdiği kitabı Uçanbalık Yayınları basıyor. Resimli kitapların en güzel yanı uzun uzun resimlerine bakabilmek ve bu kitap buna imkan veriyor. Basit ama hemen her çocuğun büyürken düşündüğü şeylere cevap arayan bir kitap var elimizde. Kardeşler arasında dile gelse de gelmese de bir dönem merak konusu olabilecek o büyük soru; “acaba ailemizde en sevilen kim” ile başlayan ve aile içi rolleri sorgulayan diğer sorular. Bu kitap onlara kapı aralıyor ve yanınızdaki minik dinleyicilerle bu konuları konuşmak için aralık sunuyor.

Birisi rengi, diğeri cinsiyeti, bir başkası ise küçük olması nedeniyle “en çok sevilen” olamayacağını düşünüp endişeleniyor. İşte tam bu sorularla kafa yorarlarken babaları onlara yetişiyor ve her birine ihtiyacı olan yanıtı veriyor. Bence burası önemli; çünkü her çocuğun ihtiyacı başka türlü bir şey. Ortak payda sevgi ise, buna gelirken başka şeyler duymaya ihtiyaçları var. Baba da buna oldukça güzel, şefkat dolu bir yerden yaklaşıyor ve her çocuğun sorusuna yanıt veriyor. Hepsini ayrı ayrı seviyor, ilgi ve şefkati ile bağrına basıyor baba ayı. Sonra da onları sevginin güvenli ellerine teslim ediyor.

Resimlerde bir yerde anne ve baba ayı çocuklarını uykuda izlerken gösteriliyor. Çok tanıdık ve bir o kadar da güzel bir şey. Aynı zamanda çocuk veya çocuklar için de şans aslında. Onları ve büyümelerini beraberce, dayanışarak büyütebilen ebeveynlerden olmak sahiden bir artı herkes için. Bunun dışında bir başka konu da rutinlerin bu güzel aileye eşlik etmesi. Her gece anne ve baba ayı yavrularına “Siz, dünyanın en muhteşem yavrularısınız!” diyorlar ve sonra onları uykuya bırakıyorlar. Ne kadar güzel, güçlendirici bir söylem değil mi? Basit ama anlamlı bir veda çocuklara uykudan önce. Bir diğer yanıyla onları hayata karşı da güçlendiren bir şey. Dışarıda zorlayıcı bir hayat onları beklese de zamanı geldiğinde bu sözü anımsayıp, oradan güç alacaklarını hissediyorum. O nedenle de bu resimli kitabın çok basit gibi görünen bir konuyu ele alırken, aslında beden estetik algılarının ötesine geçerek, çocuklarını gerçek hayatın her türlü zorbalığına, ötekileştirme ve ayrıştırma ihtimallerine karşı güçlendirdiğini düşünüyorum. Bu yavrular büyüdüklerinde kendilerine gelen oklardan kurtulmayı bilecekler; çünkü sevgiyle büyüyorlar. Karşılaştırılmadan, kıyaslanmadan ve her şeyden ötesi onların varlığı ile mutlu olan ebeveynlerce büyüyorlar. Bendeki çağrışımlarına görseller de eklenince daha da içimi ısıttı kitap ve üzerine yazmak büyük keyifti.