Bizimkisi bir aşk hikayesi
Bir şeye bağımlı olmak, ondan kopamamak,iyi ve kötü yanları ile onda kalmak, kaçmaya çalışsan da kaçamamak…
Aşk gibi bir şey olsa gerek bu…
Şartlar belki de bu işin içinde tuttu beni…
Ve artık istesem de kopamayacağım, tüm yolları tükettiğim aşamadayım.
Tüm kapıları kendi ellerimle çarptım yüzüme, çünkü dilimi hiç tutamadım,
o ya da bu partiye, kişiye, siyasiye yarın işim düşer demeksizin
yazdım çizdim. İktidardı, muhalefetti ayırmadım…
Pişman mıyım, değilim; yazıyorum hala ve yazmaya da devam edeceğim.
Ülkede her şey rayına oturana kadar, treni itmeye çalışan milyonlardan biri
olmayı sürdüreceğim.
“Ben mi değiştireceğim bu düzeni, biz mi değiştireceğiz 3-5 kişi?”
mantığına kökten karşıyım.
Çünkü bu ülkenin kurtuluşunu, kuruluşunu, bu milleti
bir çılgının nasıl bağımsızlığına kavuşturduğunu bilenlerdenim…
Şükür ki bunu bilen insanlar hala çoğunlukta…
Atatürk’ün ilke ve inkılaplarına bağlı milyonlar dimdik ayakta.
Bir kişi de kalsa mücadele edecek ruhta, inançta…
***
İşte bu inancın eseri bugün çalışmakta
olduğu Kocaeli Barış Gazetesi…
İlkeleri, ideolojileri olan, bu ülkenin derdini dert edinen,
“Çorbada tuzumuz olsun” diyen Aysun Özcan Erenkaya,
bu yola çıktığında pek çok ismin; “En fazla 3-5 ayda pes eder, kapatır gazeteyi”,“Bu kadar gazete arasında ne yapacak da kendini fark ettirecek?” tarzında dedikodulara başladığını dün gibi hatırlıyorum…
Amma velakin bu sözleri sarf edenlerin bile önünde bugün
www.kocaelibarisgazetesi.com sitesi açık…
Ve onların çalıştığı gazeteleri sollamış durumdayız.
Peki, bu sözleri söylerken haklı oldukları
noktalar yok muydu bu arkadaşların?
Evet, vardı elbet!
Bunca gazete arasında, hem de yazılı basın olmadan,
daha internet gazeteciliği bu kadar coşmamışken
ne yapacak da kendini gösterecekti ki Gazete Barış…
Ya da şöyle soralım, ne yaptı da kendini kabullendirdi bugün?
Gazetecilik yaptı sadece!
Yazılamayanı yazdı, belediyelere, siyasilere sırt dayamadı.
Gücünü halktan ve kaleminden aldı.
Yandaş olmadığı gibi candaş da olmadı.
“Az okunduk, çok okunduk” demedi, yazmayı sürdürdü.
Sosyal medyanın gücünü de kullandı, bu gazeteye gönül
verenlerin gönüllü muhabirliğinden de nemalandı!
Zaten nemalanabildiği tek şey de bu!
Çünkü karakteristik yapısı başka şeylerden
nemalanmayı kaldıracak insanlar yok bu gazetede!
***
Bu gazete yazarak bu günlere geldi, yazabilerek yükseldi.
Pek çok meslektaşımız maalesef gazetelerinde yazamadıkları
ancak gördükleri haksızlığın da duyulmasını istediği için
o haberleri bize paslar…
Pek çok vatandaş, kapısını çaldığı bazı gazetelere yazdıramadığı
şikayetlerini bize iletirler…
Bu bile özetlemeye yetiyor bu gazetenin kendisini nasıl kabul ettirdiğini,
yükseldiğini ve yükselişini sürdüreceğini…***
Erenkaya ailesinin evlatları “Barış”ın adını taşıyor bu gazete.
Ve ikinci evlatları “Başar”ın adıyla da ilerliyor…
Çocukları gibi gördükleri Kocaeli Barış Gazetesi’nde,
çalışanlarını da kardeşleri gibi görmeleri başarıyı katlayan
en önemli gerekçelerden biri tabii…
Çünkü bu yaklaşım, bizlerin gazeteyi sahiplenmemizi sağlıyor.
Tüm yeteneklerimizi, tecrübemizi limitsiz kullanmamıza “gaz” oluyor.
Ve bize sunulan “Yazabilme” özgürlüğü…
İşte bu paha biçilemez.
***
5 Haziran’da Kocaeli Barış Gazetesi’nin kuruluş yıldönümü…
2 yılı dolmuş, 3. yılına giren bir gazetenin kat ettiği yolu gösteren bazı verileri paylaşmadan önce bu sıralamaya ulaşmamızda etkili rol oynayan
isimlerden söz etmek istiyorum sizlere…
İnternet Editörümüz Hüseyin Davutoğlu’nu ayrı ele almak gerek.
Onu elinden kaçıranlara da teşekkür etmek istiyorum ayrıca (!)
Çalıştığı her gazetenin internet sitesinin okunma sayısını
yükseltmeyi başarmış bu ismi, sırf haber yaptığı, muhalif yazdığı yani
gazetecilik yaptığı için kovma saçmalığını gösterenlere ne kadar dua etsek
az çünkü (!)
Diğer yandan mutfakta pişen haberlerimizi sosyal ağlarda
tanıtan, duyuran İsmail Hakkı Erenkaya’nın hakkı yenmez.
Emek harcadığımız haberlerin gecesini gündüzüne katarak
daha fazla okunmasını sağlayan isimdir Erenkaya. Bizlerin de ağabeyi.
Sahadaki elimiz kolumuz olan, sempatik tavırları ile
bize olduğu gibi sahadakilere de kendini sevdirmeyi
başaran Oğuzhan Aktaş’ımız var bir de.
Baya bir yol kat etti, daha da edecek.
Bu gazetenin olmazsa olmazlarıdır
Dilan İncesu ile Sibel Çimen…
Tecrübeleri yıllara dayanan, sektörde isim yapmış, alanında uzman
bu iki ismi görünce aklımıza para gelir! İşin şakası bir yana
gazetemizin neşe kaynaklarıdır onlar…
İncesu ve Çimen, gazetemize katkı sunanlar ile
gazetemiz arasındaki gönül bağını kurarak, bizlerin
kalemlerini daha da özgürleştiriyor.
Çünkü ayakta kalmamızı sağlayan Aysun Özcan Erenkaya
ile iyi bir ekipler.
***
Evet, şimdi gelelim, “Alexa” denen, herkesin baz aldığı
sistemdeki sıralamamızla ilgili rakamları açıklamaya…1-Bizim Kocaeli- 9052-Özgür Kocaeli- 1197
3-GAZETE BARIŞ- 1726
4-Kocaeli Gazetesi- 20775-Manşet Kocaeli- 32096-Demokrat Kocaeli- 44587-Mavi Kocaeli- 89238-Çağdaş Kocaeli- 19348
Türkiye’deki bir milyona yakın site arasında 1726. sırada Gazete Barış,
ilimizde ise şimdilik üçüncü sırada…
Kocaeli’de mazileri 10 yılı aşan gazeteler var önünde sadece…
***
Sizler öksüz bırakmadıkça, bu gazete
özgürce yazmayı sürdürecek.
Bu gazete büyüdükçe, kalemlerine kilit vurulan
arkadaşlarımızın kalemlerini bu gazete özgürleştirecek.
Biz bu mesleğe aşığız, kimse boşuna heveslenmesin
sizler bizimle oldukça bu aşk hikayesi bitmez…
Hep birlikte nice 5 Haziranlarımız olsun…
Kalın sağlıcakla…