“Hat 53”te daha çok ders var!
Yılmaz Karabıyık
Tüm YazılarıÖlen insan, öldüren insan…
Zulme uğrayan insan, zulmeden insan…
Barış isteyen insan, savaş çıkaran insan…
Teröre kurban giden insan, terörist olan insan…
Seven insan, döven insan…
Vefalı insan, vefasız insan…
Tecavüze uğrayan insan (ki bazen hayvan),
tecavüz eden insan (hayvan değil)…
Yani zarar görenler kimi zaman değişse de
zarar veren değişmiyor: İlla ki İNSAN…
Reina’da insanları katleden ve dün ininde
başarılı bir operasyonla birazcık okşandıktan
sonra ele geçirilen bu yaratığa, arkadaşlarına ve
bu yaratık gibi teröristlere de “İnsan” diyorlar mesela…
Gözlerine bakınca karanlığı gördüğüm bir “İnsan…”
Sevgiden, şefkatten, merhametten eser olmayan “İnsan…”
Kalbindeki katran gözünü karartmış olan “İnsan…”
Vicdandan eser yok, sanki öldürmeye
programlanmış bir robot gibi…
***
Oysa bizler, bir askerimizin, polisimizin şehit olması
halinde toplum olarak acı çekiyoruz…
Bir komşumuz vefat ettiğinde ailesiyle birlikte yas tutuyoruz…
Sokakta kalan birini görsek vicdanımız sızlıyor…
Bir kediye, köpeğe çarpmamak için kaza yapabiliyoruz…
Toplum olarak duyarlıyız, pek çok konuda ayrışabiliriz
ama bizi bir yapan, kalbimizi yumuşatan merhametimiz,
şefkatimiz var…
Elbette ki tecavüzcü de katil de gaspçı da
terörist de hırsız arsız da var aramızda ama
genelimiz insani vasfı yüksek,
yardımlaşmayı, paylaşmayı seven insanlarız…
Bu yüzden bu gibi canavarların, nasıl bu hale
geldiğini anlayamayız… Anlamlandıramayız.
***
İyiliği severiz… Bu milletin geninde vardır iyilik…
Paramız az da olsa bir düşkün gördük mü
cebimize gidebilir elimiz…
Tıpkı Hat 53’te olduğu gibi…
Dün saat 12.30 sıraları…
Bir KOÜ öğrencisi, o kadar mutlu olmuş ki şahit
olduğu manzara karşısında, ardı ardına twitler atarak
Hat 53’te yaşanan olayı aktarıyor…
Ve iddia ediyorum, Kocaeli’de onun üstüne yok;
“İşinin psikopatı” diyorum ben ona;
İnternet Editörü’müz Hüseyin Davutoğlu,
“Patlamış Mısır” adlı Twitter hesabına nereden ulaştıysa
atılan bu twitleri bulup haberleştiriyor…
“53 nolu hatta insanlık dersi!” başlığı ile
gazetemizde yer alan bu haber, dünden bu güne
hala okunmakta ve yorum almakta…
10 binlerce kişi okudu bu haberi ve binlerce kişi de paylaştı…
Hani ülke öyle bir süreçten geçiyor, dünyada o kadar
acımasız şeyler oluyor, haber kanallarını açtığınızda
hep acı, gözyaşı haberleri veriliyor ya belki de insanlığa
olan umutlarını yeşertecek bir nefes olarak gördüler bu haberi…
“İnsanlık ölmemiş” diyebilmek istediler…
Bu yüzden bu kadar ilgi gösterdiler…
***
Olayın hikayesini bilmeyenler için özetleyeyim…
Bir vatandaş telefonda ağlaya ağlaya konuşuyor.
Sesini yükseltince şoför derdini soruyor, adam
480 lira için oğlunu hastanede rehin tuttuklarını
ileri sürüyor… Ve şoför cebinden 10-15 lira çıkarıp
yolculara veriyor, “Yardım edelim arkadaşlar”
diye ricada bulunuyor ve elden ele toplanan paralar
şahsa veriliyor. Oğlunun rehin tutulduğunu
iddia eden şahıs, toplanan paraları görünce
bu kez sevinçten ağlıyor!
Evet, atılan twitlerin özeti bu…
Bu olay kimileri tarafından dolandırıcılık
olarak nitelendi, kimileri tarafından ise
“İnsanlık ölmemiş” diye…
Aslına bakarsanız bana göre de
bu olay dolandırıcılık…
O rehin alma olayları tarihe karıştı artık.
Özel hastanelerde bile sona ermişken
KOÜ’de bunun olabileceğine ihtimal vermiyorum.
***
Peki, bu durum dolandırıcılık ise “İnsanlık dersi”
ortadan kayboluyor mu?
Hayır tabii ki…
Ortada bu kadar dolandırıcılık olayı yaşanırken
hala vicdanlarına hakim olamayan bu insanlar
ve bu olayı vicdani bir şekilde heyecanla duyuran
o öğrenci bu toplumun ham maddesini oluşturuyor.
Bu saflık değil, salaklık değil, “İnsanlık…”
Ve eğer bu “insanlık” suiistimal edilmiş ise
suiistimali yapanlara da yargı gereken dersi
verecektir elbet…
Hat 53’te daha çok ders var, bakalım
kimler neyi nasiplendi ve nasiplenecek…
