Sefillik!

Türkiye’de çürümüşlük almış başını gidiyor.
Her alana sirayet etmiş durumda.
Çürümüşlük; sokaklarımızdan, yollarımızdan, kurumlarımızdan, insanlarımızdan oluk oluk akıyor.
Ahlak genel bir kavram.
Bir şeye indirgemeden bunu söylüyorum.
İşini hakkıyla yapmamak,
Malını ederinden fazlasına kakalamak,
Sıra beklerken birinin önüne geçmek,
Yere çöp atmak,
Torpil yaptırmak,
İftira atmak…
Bunların hepsi ahlakla ilintili.
Özde sorun var.
Ve gelecekten bu anlamda hiç ümitli falan değilim.

***

Bir şeyin olurunu söylemek bu ülkede kabahat.
Yönetenlere söylersen yargı sopasıyla dayak yersin,
Sokaktaki vatandaşa söylersen beyzbol sopasıyla dayak yersin,
Dangalağın biri tarafından vurulmadan eve gittiğin her güne şükredecek duruma geldik.
Mafya almış başını gidiyor.
Mafya babaları devlet erkanının elini öpüp poz vererek piyasa yapıyor.
Ve bunlar hala 2025 yılında Türkiye’de büyük taraftar topluyor.
Bunda ahlakın, eğitimin, özün her şeyin etkisi var.
Rüşvet devlet kurumlarında hat safhada.
Para tüm değerlerin önünde.
Para için her yol mübah.
İslamiyet’in ise adı var.
Samimi Müslümanı arasan bulmak hayli zamanı alır.

***

Son günlerin popüler konusu sahte diplomalar.
Sanki gerçek diplomalılarımızın hayrını görüyoruz gibi bir de sahte diplomalar çıktı.
Emeksiz, hak yiyerek, birer parazit gibi, parayı verip emeksiz, zihnine bir faydalı bilgi almadan, eğitilmeden bir yerlere gelmek isteyenler…
Ben bu ülkede olan hiçbir şeye şaşırmıyorum.
Dostoyevski’nin Suç ve Ceza romanında ana karakter Raskolnikov’a Marmeladov’un sefillik üzerine tarifi geliyor aklıma.
“Bayım” diyor, “Sefillik yüzkarasıdır. Yoksullukta yaradılıştan gelen soylu duygularınızı koruyabilirsiniz, sefillikte ise asla!”
Devam ediyor; “Sefil bir kimseyi insanlar aralarından uzaklaştırmak için sopa kullanmazlar.
Süpürgeyle süpürürler; onu daha çok aşağılama içindir bu ve hakları da yok değildir böyle davranmakta.”
Şimdi ise sefilliğin, çürümüşlüğün, yozlaşmışlığın devri.
Sefil süpürgeyle kovalanmıyor artık.
İçeri buyur ediliyor.
Ya da içeri buyur edenler sefil…
Bu devirden utanıyorum.