Flüt Çalan Köpek

Yine Mavisel Yener’in kitaplarından bir tanesi elimde. Flüt Çalan Köpek aslında bir serinin içinden seçilen bir kitap. Bulursak diğerlerini de okuyacağız elbette. Şimdilik sadece elimizdekinden bahsedeceğim. Tudem Yayınları tarafından basımı yapılan kitabın resimleyeni Zeynep Özatalay. Oldukça tanıdık ve sevimli bir hikaye karşımızda.

Maviş, Pati, Çoban ana karakterler. Öncelikle şunu söylemek istiyorum ki; Pati’nin belirli aralıklarla ailesini ziyarete gidebilmesi bir şans. Bu şansı tüm canlıların yaşamasını diledim kitabı okuyunca. Küçücük ama özel bir dokunuş Pati’nin ailesini ziyaret edebilmesi. Maviş ve ailesiyle yaşayan köpek Pati, Dost Hayvan Çiftliği’ndeki ailesini yılda birkaç kez ziyaret edebiliyor. Bunun için de tüm aile hazırlık içine giriyor. Maviş’in annesinde kendimi çok buldum. Kızına yol için hazırlaması gerekenleri söylerken içimden beni mi izledi acaba Mavisel Hanım diye geçirdim. Okuyan bazılarına abartı gelebilir bu anne figürü ama bana çok tanıdık. Araba tutan kızına boş poşet (kusma ihtimaline karşı), yolda canı sıkılırsa diye kitap, yedek atlet vb almasını tembihleyen anne hiç bana uzak değil. Maalesef öyle pratik annelerden olamadım ve genelde tedbirli davrandım ben de. Hangisi doğru, ondan da açıkçası emin değilim ama sürekli terleyen ve araba tutan bir çocukla seyahat edecekseniz tüm alternatifleri geçiriyorsunuz zihninizden. Yolda sıkılmaması için de seçeneklerinizi arttırıyorsunuz. Yiyecek ufak tefek şeyler, illa ki kitap veya bir oyuncak, yedek kıyafet temel vazgeçilmezlerimiz. Burada da Maviş her ne kadar annesini dinlemiyor görünse de aslında onun aldıklarına belirli aralıklarla ihtiyaç duyuyor. Flütünü istiyor mesela bu sefer canının sıkılma ihtimaline karşı.

Heyecan da burada başlıyor işte. Maviş yolda giderken arkadaşı ve dostu Pati’ye flüt öğretme telaşına düşüyor. Sonra ne oluyor dersiniz? Pati ailesiyle buluşunca onlara flüt çalmaya çalışıyor. Aman ne gürültü ne gürültü. Herkesin kafası şişiyor ama Pati, yolda meğer Maviş’i epey büyük bir ilgiyle izlemiş. Ortaya çıkan sonuç bunu gösteriyor. Kısacası neresinden bakarsanız bakın, sıcacık, hayvan ve insan sevgisi dolu bir kitap elimdeki. Geçtiğimiz günlerde kızım Dost adındaki köpeğin başına kendi taktığı şapkayı taktı. Sonra da Dost bu şapkayı alıp uzun süre oynadı ve geri vermedi. Ne yaptıysak vermedi işte şapkayı. İzlerken güldük epeyce. Bu kitabı okuyunca o anlar geldi aklıma. Çocukların hayvanlarla olan diyaloğunu hep sevmişimdir. Arkadaşları gibi davranıyorlar onlara ve aradaki tüm engelleri kaldırıyorlar. Yazar da bu sıcaklığı çok iyi taşımış kitabına. Galiba yaş aldıkça maalesef engel koyan biz büyükler oluyoruz. Etrafında çocuk olanlar en azından onları izleyerek özlerine dönebilirler. Serinin diğer bölümlerinde ne olacak ben de merak ediyorum ama şimdilik Flüt Çalan Köpek ile sonlandırıyorum anlatacaklarımı. Tavsiye ile…

# YAZARIN DİĞER YAZILARI

Yazar Saadet Sevinç Doğan - Mesaj Gönder


göndermek için kutuyu işaretleyin

Yorum yazarak Kocaeli Barış gazetesi Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Kocaeli Barış gazetesi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.

Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Kocaeli Barış gazetesi editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Kocaeli Barış gazetesi değil haberi geçen ajanstır.



Anket Körfez Belediye Başkanı kim olsun?
Tüm anketler